بسم الله
سلام علیکم
دست، سوت، جیغ، هورا، داد، فغان، آه، واویلــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــا
خاله سارا، خاله شاهدونه، خاله رعنا و دایی چپول و عمو پورنگ و آقا جونو و چندتا دیگه از این شخصیت ها ی رنگی هر روز ساعت هایی از ذهن و جسم! کودکان جامعه اسلامی ایران را می قاپند.
نمی دانم شمای خواننده چند ساله اید و در زمان کودکی شما برنامه های کودک چه جوری بود . عهد ما سرنتی پیتی و دنیای مجازیش. پلنگ صورتی و شخصیت منفعت طلبش و سندباد فداکار و پسر شجاع و نیک و نیکو و اینها ما را پای صفحه تیلیفیزیون میخ کوب می کرد. که البته بعدها فهمیدیم جناب هاشمی که ان موقع مسئول صدا و سیما بود خودش هم نفهمیده چه تفکراتی را در قالب کارتون به مغزهای ما تزریق فرموده است.
به هر جهت وضع ماها از بچه های الان خیلی بهتر بود. برو بچه های حالا گرچه زمان بیشتری می توانند فیلم و کارتون ببینیند اما از این بی کیفیت تر و خطرناک تر نمی شود تربیتشان کرد...
در دین مبین اسلام تربیت فرزندان و کلا بچه ها از اول تولد مورد توجه قرار گرفته و بیانات پیامبر اسلام و ائمه اطهار دلایلی محکم بر این ادعاست. به طور مثال امیرالمومنین علی (علیه السلام)فرموده اند:"گرانبهاترین چیزی که پدران برای فرزندانشان به ارث میگذارند، ادب است."(1)
و یا نقل شده است که حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) در شب های قدر فرزندان نازنیننشان را به نیایش و شب زنده داری دعوت می فرمودند.
در زمینه تربیت اسلامی بحمدلله در روایات و احادیث نمونه های بیشماری یافت می شود که برای پدران و مادران و متولیان تربیت کودکان راه را روشن می کنند.
متولیان تربیت کودکان در جامعه اسلامی ، خانواده هایشان و حکومت و هر انسان مسئول مسلمانی می باشد اما قطعا نقش خانواده و حکومت بسیار پررنگ ست.
اما در دنیای موج سومی سوغات فرنگ نقش اولیا در تربیت فرزندان بسیار محدود و مقطعیست به طوری که می بینیم فرزندان حتی قبل از سن قانونی می بایست خانه را ترک کنند و قبل از آن نیز به علت مشغله زیاد اولیا تربیت فرزندان عملا به بخش های دولتی و مدارس و رسانه ها واگذار شده است. نتیجه این نوع تربیت هم نوجوانان و جوانان و معتاد و بی هویتی است که با سلاح در عرض چند دقیقه معلم و هم کلاسی هایشان را می کشد.
اما در مملکت اسلامی ما که بعضی از فرط ناراحتی از دوری فرنگ و فرنگستان چشمانشان اشکیست و برخی هم در هپروت نستالژیک عهد بوقیشان طی عمر می کنند، برای آنکه به درد ممالک ظاهرا مترقی دچار نشویم می بایست مصلحان و مسلمانان دلسوز بر اساس منابع غنی موجود به داد مسئولان آینده مملکت امام زمان ببرسند (که البته تا به حال از برکات حضورشان کسی چیزی ندیده است) .
متاسفانه امروز کسانی متولی تربیت فرزندان اسلامند که اگر آگاهانه خیانت نکرده باشند ،حماقت و بیسوادیشان کم از خیانت نیست. و مهندس عزت خان از این دست مسئولان محترمی می باشد که نیروهای قوی ای دورو بر خودش جمع فرموده تا به اهداف بلند مدتش برسد:
خاله شاهدونه یا اون لبحندهایی که تا ته حلقش پیدا میشود.
خاله سارا ، اقا جون . دایی جون، عمو پورنگ و باقی عمو ها و عمه هایی که بخش برنامه های کودکان جامعه مان را قبضه کرده اند.
گزافه و دور از حقیقت نیست اگر بگویم برنامه های کودک و نوجوان صداو سیما بی محتوا ترین و خطرناک ترین برنامه های ممکن هستند.
صورت کلی همه شان مجموعه ای است از موسیقی های تند و کاملا طرب انگیز ، بچه هایی که برای بی برنامگی متولیان مداوم به جیغ کشیدن و دست زدن تشویق می شوند ، مجریان هم چند تا دیالوگ کلیشه ای و تکراری را بلغور می کنند و عروسک هایی که نقش رقاصه ها را بازی می کنند (بالاخره مملکت اسلامی است و نمی شود که مثلا خاله سارا حرکات موزون انجام بدهد البته فعلا نم شودتا بعد عزت خان یک فکری برایش بکند)
از مواردی که تربیت اسلامی برای آموزش بچه ها توصیه و حتی تاکید کرده آموزش قرآن، نماز و دعا و اعمال صالح و همین طور آشنایی با اهل بیت (سلام الله علیهم ) است و حالا شما پیدا کنید محل این تعلیمات اسلامی را در صدا و سیما و برنامه ی خاله سارا و وسط جیغ و هورا و دست های نامرتب بچه ها...
از صحنه های اجرای برنامه تا نوع پوشش بچه هایی که پشت دوربین می روند می توان دوری از ارزش های مسلم اسلامی را دید.
یک فرد بالغ و عاقل هم علی رغم توانایی در انتخاب نوع برنامه و حتی تشخیص درست و غلط از رسانه تاثیر می پذیرد چه برسد به بچه های معصومی که پدر و مادر های بازیگوش یا بی اطلاعشان هر روز چند ساعتیبه فرزندانشان اجازه دیدن و شنیدن خزعبلات عمو پورنگ و آقا جون ، قر و قمیش هایشان ، اهنگ ها ی لس آنجلسی اشان و اشعار بی محتوایشان را میدهند.
به جرات می توانم بگویم که یک برنامه ی کودک فقط دست و جیغ و هوراست با اهنگ های غیر مجاز که هواداران کوچکش را حتی از پشت تلویزیون به رقص در می آورد...(این صحنه را چچنیدن بار به چشم دیده ام)
البته غیر از صدا و سیما نهاد های دیگری هم متولی این امر هستند مثل مهد های کودک و فرهنگ سراها و غیره که خوب با اینکه از ازشان نمی شود صرفنظر کرد ولی به علت فراگیر نبودن از بحث پیرامون انها خودداری می کنم متاسفانه تلویزیون حتی در دور افتاده ترین روستاها هم انتن می دهد که بعضی اوقات آدم ترجی میدهدکشورش اینقدر متمدن نمی شد.
و در آخر مثل فیلسوفان مغزت بی خودیمی رود سراغ تقابل تکنولوژی و دین و باز یاد صحبت امام(ره) می افتی که فرموده بودند : صدا و سیما دانشگاه است و بعدها مقام معظم رهبری فرمودند: صدا و سیما مدرسه است. و تو سیر نزولی( شبیه به سقوط آزاد )سیما و صدا را روی نمودار تجسم کنی که خیلی ها را با خود به پایین می کشد.
1 ـ نهجالبلاغه، قصارالحکم،ج3، ص438. (خیرماورث الآباء الأبناءالادب).
...................................................................
تتمه نوشت: - ما از خانوم ها دعوت کردیم با ما همکاری کنند _برای یک کار مطالعاتی_ که تا به حال کسی صداش در نیومده. از این چند نتیجه می شود گرفت:
- از خانوما قرار نیست حرکتی دیده بشود.
- بازدید کننده ها همشون آقا هستند.
- خانوما فقط به درد ظرف شستن می خورند (در عمل).
- خانوما دنبال فیل هوا کردن بوده و طرح های مطالعاتی کوچک را ریز می بینند.
- خانوما بدون اجازه آقاشون کتاب نمی خونن و رفتن اجازه بگیرن.
- خانوما به همه مسائلشون اگاهن و نیازی به مطالعه نمی بینن.
- خانوما فقط با آقایون کار می کنن و همکاری خانوم ها با هم محال است.
- خانوما دیگه توان فک زدن ندارن و فکشون افتاده و در دست تعمبر است.
- (اِ.. ببخشید تلفن زنگ زد لابد سوسی جونه می خواد واسه فردا قرار بزاره بریم بازار...)
..................................................................
اللهم عجل لولیک الفرج
