بسم الله
سلام علیکم
این هم گذشت... گذشتنی ها می گذرند چرا که باید بگذرند تا
ماندنی ها بمانند.
در این مدت بعضی دغدغه هایم بزرگ تر شد. و برخی دیگر خیلی
دلشان گرفت چراکه اینجا هم غریب بودند.
نمی دانم. به نظرم آنچه باید بیشتر بدان پرداخته می شد
چیزهایی بیشتر از رد و بدل کردن آدرس وب و ایمیل بود .
چیزهای مهمتری مثل برنامه ریزی برای حرکت های هماهنگ و متحد
وبلاگی ... برنامه ریزی برای ارتقاء سطح معرفتی مان و از این
دست کارها. راستش کمی که نه، خیلی دلمان گرفت وقتی علی رغم صمیمیت دوستان کسی به این نپرداخت که خوب بعد این دوستی باید چه کنیم
ثمره ی این دوستی نباید چیزی بیشتر از سر زدن به وبلاگ یکدیگر باشد؟جمعی که اکثریتشان را دانشجوها و طلبه ها تشکیل می دادند
چرا نباید به این موضوعات اندیشیده و برایشان راه حلی پیدا کنندو . یا اقلا اگر بدانها هم اندیشیده اند چرا دغدغه ی بیانشان را ندارند؟
البته ممکن است بگویید: خودت هم که در اردو بودی تو چرا
فکری نکردی یا حرفی نزدی؟ جواب این است که چند
بار قصد داشتم این کار رابکنم ولی جو اغلب اردو و
پیشینه ی که این نوع اردوها دارند اجازه ی فعالیت آزاد را نمی دهد. (البته متولیان تقریبا دراین مورد بی تقصیرند و این قالب ذهنی محدود شرکت کندگان بود که مانع می شد)حضور
عزیزانی که به لحاظ سنی بزرگتر از حقیر بودند با وجود اینک اهمیت فراوان
دارد، اما به جهت داشتن فضای فکری متفاوت بخش زیادی از فرصت ها را می گرفت.
فرصت هایی که به یاد آوردن فلان خانم در اردوی قبلی و بحث بر سر
شیرینی ازدواج خوردن و علل نیامدن آن دیگری می گذشت.یا بزرگ دیگری که چنان
اوضاع را سیاه تصویر فرمود که کوچک کورسوهای ذهنمان هم نزدیک بود
خاموش شود....و البته اگر دوستانی با این خانم ها همراهی نمی کردند می شد به
مسائل بهتری که مدنظر بود پرداخت.
همین طور پرداختن به امور مورد علاقه ی شخصی و ایجاد جمع
های 2، 3 نفره یکی دیگر از معضلاتی بود که به ایجاد هماهنگی بیشتر بین حاضرین لطمه وارد کرد . البته قصد ندارم سیاه نمایی کنم و معتقدم که در یکی از
بهترین اردوها موفق به حضور شدم و اینها تنها تکمله هایی است
برای بهتر شدن این نشست ها.
عمیقا به این رسیده ام که مشکل بی برو برگرد ما ضعف در
فعالیت های گروهی و هم اندیشی ها و فعالیت هایی برای ایجاد و
تحکیم وحدت مومنین و دلسوزان دین است. مشکلی که اگر حل نشود
اوضاع هر روز خراب تر خواهد شد. القاء و ترویج این فکر که
هر کسی کار خودش بار خودش....هر کس وبلاگی بنویسد بدون اینکه با بقیه
هماهنگی داشته باشد . ...بسیار خطر ساز است و نقطه ضعفیست که دشمنان دین
را با جهش به مقصد می رساند
.........................................
تتمه نوشت:
- اگر پیغامی سلامی کلامی نمی گذارید، اقلا از دعای خیر محروم نفرمایید
-دوستان نگین زمانی هم دستتان درست ، در ذهنم ثواب کارتان را حساب کردم
با این عقل ناقص حدش به بی نهایت میل نمود. تا باشد آقا از این سعادت ها
نصیبتان کناد.
پروردگارا دستت درد نکند
توی این دود و دم تهران و دنگ و فنگ های زندگی ماشینی دست ساخته مان خفگی
مان گرفته بود . خیلی به موقع هوای تازه ای رساندی. تشکرات مارا بابت آن
تایم بودنت بپذیر و غفلت ما را تنها به پای بی جنبگی مان بگذار .بالاخره
این دنیا هم ندید بدید می خواهد دیگر.
..........................................
اللهم عجل لولیک الفرج.
