عبور

بسم الله

..................................................

تتمه نوشت:

 برخی دوستان بسیار هوشمندی به خرج داده و پنداشته اند که حقیر منظورش از «اخویمان» در مثال آخر استحاله ی معنوی واژه ی فی سبیل الله(در پست قبلی) اخوی خودمان است. دوست گرامی این مثل است و در مثل جای هیچ مناقشه نیست ... از شما بعید است.

- نپخته ملا: فردیست که بدون دانش لازم، اظهار فضل و دانایی می کند.

- ای عشق همه بهانه از توست       من خاموشم این ترانه از توست

- پروردگارا چشمان ما را به نور معرفت روشن فرما . جوری که برای دیدن حقیقت به عینک و لنز و  امثالهم احتیاجی نباشد.

.....................................................
اللهم عجل لولیک الفرج

بسم الله
سلام علیکم

امروزه روز همه به عقیده خودشان عقلشان بسیار خوب کار می کند. همه ی عقل ها از عقل کودکان تا پیران با سواد و بی سواد متخصص و غیر متخصص همه قدرت تحلیل همه نوع مسئله ای را دارد. همه  هم به صحت نظراتشان ایمان دارند.
سوال : اگر برای ورود به یک مساله و طرح و بحث ان و در نهایت ارائه نظر و نقد احتیاج به تخصص و شرایط مشخصی نیست پس برای چه تخصص های گوناگون ایجاد میشود و هر کدام از ما هم تنها می توانیم در تعداد محدودی از آنها متخصص شویم؟
اگر بپذیریم که ادمی می تواند و باید در هر زمینه ای صاحب نظر باشد پس ما عملا ادم های عاقلی نیستیم و یا حتی مجنونیم که کلی وقت و هزینه مان را صرف متخصص شدن می کنیم...خود این نوع نگرش ناقض خودش بوده و غلط است.
اما اگر حالت دیگر را بپذیریم  به راحتی و بدون توانایی و تخصص و مطالعه نمی توان در هر زمینه ای به بیان نظرات و نقد پرداخت.
با این پاسخ روشن (که در لفظ مورد توافق همگان است)به بقیه ی بحث بپردازیم . در جامعه ی اسلامی ما بسیاری از افراد کاری را انجام می دهند که در آن هیچ تخصصی نداشته یا توانایی های ایشان از افراد دیگری کمتر و پایین تر است.

در مورد عواقب و خطرات اینگونه اشتغال و پر کردن فرصت ها بسیاری از متخصصین و صاحب نظران بحث کرده اند و حقیر قصد ندارد به این بعد از موضوع بپردازد.
چند روز پیش طرحی به دستم رسید که موضوعش ارتباط فارغ التحصیلان با دانشگاه و استفاده از نخبگان علمی و فرهنگی دانشگاه برای ارائه ی مشاوره به بخش های مدیریتی بود.
عنوان طرح و موضوعش بسیار بجا و خوب بود .اما خود طرح را که می خواندی نه سامانی در نوشتن داشت  نه توانسته بود به خوبی به موضوع بپردازد. هیچ روش روشن و مشخصی را هم دنبال نمی نمود و خلاصه  نه سر داشت و نه ته.گرچه این طرح از طرف نیروهای مذهبی ارائه شده بود اما بسیار خوشحال شدم از اینکه ریاست با آن مخلفت کرده بود(گرچه ایشان دلای دیگری برای ردش داشت). چرا که ناپختگی طرح و توان اندکی که برای ارائه ی صحیحش شده بود در اینده می توانست در صورت تصویب به تشدید فضای الیگارشی و انحصار طلبانه ی دانشگاه دامن بزد و تعداد بسیاری از نیروهای فعال و متعهد را از گردونه ی فعالیت حذف کند.
اگر این دوست محترم در ابعاد توانایی و تخصصش طرح می داد و سخن می راند قطعا موثرتر، کم اشتباه تر و پخته تر ظاهر می شد و طرحش هم به راحتی توسط مسئولین وتو نمی شد.
البته این تنها مصداقی برای اینگونه خیالات همه فن حریف بودن است که گریبان بسیاری را گرفته .اما هرچه هست بسیاری از امور مردم به دست همین همه کاره های هیچ کاره می افتد و دیگر انجا دانشگاه نیست که با سعی و خطاها به جایی اسیب نرسد(که انجا هم ) یک مملکت یک استان یا یک شهر با همه ی مردمش را دستخوش اظهار فضل های خود خواهد کرد و به همین اندازه هم حق ایشان را بر گردن مبدعانش خواهد انداخت.
اقیانوس هایی با یک وجب عمق و اچار فرانسه های چند شغله علاوه بر اینکه به همه ی این مناسب و مشاغل به درستی نخواهند پرداخت که جای بسیاری نیروی فعال و توانا و نو آور را قبضه فرموده و بخش مورد اداره ی خویش را دچار رکود و اشتباهات فراوان ناشی از خودخواهی خود خواهد کرد.

..........................................
تتمه نوشت:  

-   100 هزاربار بنویس عدالت با 20 نوع خط مختلف هر بار هم با یک رنگ. همه اش هم همرات باشه اون دنیا خط می زنن

-  به اطلاع می رساند واژه فی سبیل الله بنا به نیاز روز استحاله معنایی پیدا کرده و موارد استفاده اش تغییرنموده مثال: 

من فی سبیل الله این پست را پذیرفتم وگرنه 4 میلیون تومن در ماه که حقوق نیست.
من از شما می خواهم فی سبیل الله این کار را انجام دهی، سر ماه باید بیلان کاری ام پر باشد.

ما فی سبیل الله رفته ایم زیر پرچم جمهوری اسلامی، اخویمان هم همین کار را کرد الان فی سبیل الله رفته زیر یه پرچم دیگه .

 فارسی را پاس بدارید.

.........................................
اللهم عجل لولیک الفرج

بسم الله
سلام علیکم

پی بردن به مسائل و معضلات چنانچه بسیار عام نشده باشد و به قولی سر ریز نکرده باشد، اول بار توسط متخصصان و دلسوزان و افراد بازکاوت مطرح می شود و به عبارتی اولین جرقه های حل مسائل توسط آنها زده می شود. قبل ازآنکه همه به اهمیت مساله ای پی ببرند انها هستند که ضرورت رسیدگی به ان را مطرح می کنند. اما طرح یک موضوع مرحله ی اول عمل است یعنی پس از انکه افرادی موردی را به عنوان موضوع قابل رسیدگی مطرح کردند، گروه دیگری که مسئول و دست اندر کار در آن مورد هستند می بایست ابعاد و زوایای مساله را شکافته و بررسی کنند و به مدد همان متخصصین راه حل های پیشگیری یا حل مسائل را بیابند. اهمیت این بخش از کار اگر بیشتر از مرحله طرح موضوع نباشد کمتر نیست. و هر گونه سهل انگاری ، مسامحه و یا عجله در بررسی موضوع روند کار را به انحراف می کشاند. و در امور فرهنگی این تهدیدبسیار جدی تر بوده و تاثیرات فراوان پیدا و نهانی به جا خواهد گذاشت.
مساله ی کتاب خوانی و ترویج فرهنگ آن از جمله این مسائل است که چند سال پیش به طور جدی از سوی بزرگان ضرورت ان بیان شد (که مهم ترینشان مقام معظم رهبری بودند).  اما مرحله بررسی ابعاد و زوایای آن و سپس تصمیم گیری در مورد راه های کتاب خوان کردن افراد جامعه دچار همان آفت سهل انگاری ، تفکر و تصمیم گیری سطحی گردید که بیان شد. بدین شکل که می بینیم دیدگاه بازار تولید و مصرف در بحث کتاب خوانی،متولیان را به تولید کننده ی کتاب، مثل مثلا تولید کننده ی تخم مرغ تبدیل کرده و کتاب خوانان هم مصرف کننده ی این کالا مثل خورندگان تخم مرغ. و همان طور که تخم مرغ تخم مرغ است و با تخم مرغ فرقی ندارد کتاب هم با کتاب فرقی ندارد و مهم عرضه ی آن به اندازه ی تقاضای بازار است. بازراچه های کتاب فروشی در سطح شهر از نمودی از این نوع تفکر مصرفی در بحث کتاب خوانی است.

عمده کتاب های عرضه شده در این بازارچه ها انواع طالع بینی ها و تعبیر خواب و فال و آشپزی اند و در زمینه ی مذهبی نیز مفاتیح الجنان و یا فواید صلوات و زیارت نامه ها را شامل می شود باقی نیز کتب روان شناسی اند که برای خواننده ی نا آشنا به تئوری های مربوطه نه تنها مفید نیست که خطراتی را هم بدنبال دارد.
این بازارچه ها قرار بود کتاب را بیشتر در دید مردم قرار دهند و با تخفیفات بیشتر افراد را به خرید ترقیب کنند. و این عملا همان مصرف بیشتر کتاب های تل انبار شده در انبار انتشاراتی ها ست و با اهداف طرح که افزایش سرانه ی کتاب خوانی است تفاوتی از زمین تا به اسمان دارد.

در موارد دیگر می بینیم که با افزایش بعد تبلیغاتی سعی در فروش بیشتر کتاب داردند، که اقداماتی این چنین علاوه برانکه بر قیمت کتاب ها می افزاید اذهان را از هدف حقیقی مطالعه که افزایش علم و معلومات فرد است به سطحی بینی ازجمله توجه به جلد کتاب و نوع چاپ ان و ... منحرف می کند.

در نمایشگاه کتاب شاهد آن بودیم که بسیاری از افراد از خریدن کتابی به جهت قیمت بالای ان خودداری می کردند و وقتی علت گرانی ان اثر را جویا می شدی ناشر کتب، استفاده از کاغذ سوئیسی یا روسی و امثالهم و همین طور هزینه  بالای جلد کتاب (که بسیار شیک صحافی شده بود) را علت اصلی افزایش قیمت تمام شده کتاب بر می شمرد و ذهن عاقل را به این موضوع سوق می داد که آیا با همان جلد ساده تر کاغذی و یا استفاده ازکاغذ ارزان تر نمی شد کتاب را خواند؟
متاسافه همان طور که عرض کردم سیاست های ارائه شده در این زمینه کارامدی لازم را ندارند و علاوه بر ان که کتابخوانی را به فرهنگ تبدیل نمی کنند، ذائقه ی افراد را هم به سمت اثرات سطح 3 و 4 سوق داده(همان طور که مثلا تخم مرغ خوردنش مهم است نه رنگش)و فرهنگ سطحی نگری و تفکرات غیر دینی و خرافی را در بین کتاب خوان های گذری ترویج می کند.
.......................................
تتمه نوشت: - یکی گفت چرا اینقدر لحن کلامت تند است؟ عارضم که گویی شما از جامعه ی گل و بلبل به بل بشو امده اید. و شما بگویید تعریف لحن تند و شور و شیرین چیست.(ما که الان دیگر ادم شده ایم یا داریم می شویم الحمدلله.به پست های اول رجوع کنید تا مفهوم تندی را بهتر متوجه شوید)

-در مورد کار پژوهشی از همه ی خواهران مومنه متشکریم که کاملا ما را شرمنده ی بی توجهیشان کردند.
اما برای آنهایی هم که پرسیدند: پژوهشی بود در مورد علل و عوامل پراکندگی و اوج و فرود فعالیت زنان در عرصه ی فعالیت های فرهنگی در دنیای مجازی (فاتحــه مع الصلوات)
- علت تاخیر در به روز کردن بل بشو ، بل بشوی قطعی برق بود!
....................................

اللهم عجل لولیک الفرج